ถึงแม้เป็นเพราะฤทธิ์ของยาเลยทำให้เตนล์มีความต้องการพุ่งขึ้นสูง
แต่เพราะเขาไม่เคยจูบกับใครมาก่อน
เลยได้เพียงแต่จูบเน้นๆแรงๆแต่กลับไร้ซึ่งประสบการณ์
ทำให้ยูคยอมรู้สึกตะขิดตะขวงใจนิดหน่อยเลยทำให้ยูคยอมผลักไหล่ของเตนล์ให้ลงไปนอนที่พื้นแทนโดยที่ปากของทั้งคู่ยังไม่แยกออกจากกัน
แล้วยูคยอมก็กลับกลายเป็นคนคุมเกมซะเอง
ยูคยอมคร่อมตัวของเตนล์แล้วเป็นฝ่ายจูบเตนล์อย่างรุนแรงซะเอง
ลิ้นร้อนๆของยูคยอมค่อยๆสอดเข้าไปในปากของเตนล์อย่างร้อนแรงราวกับต้องการสูบลมหายใจของคนตรงหน้า
“แฮ่ๆๆ”
เมื่อยูคยอมเห็นว่าเตนล์เริ่มหายใจไม่ออก
เขาเลยผละจูบออกมาเล็กน้อย
เลยทำให้เตนล์ที่เมื่อถูกปล่อยจากการเกาะกุมก็รีบหอบหายใจเอาอากาศเข้าไปโดยทันที
“!!!”
ยูคยอมโน้มหน้าลงไปที่ซอกคอขาวอย่างหื่นกระหาย
ทั้งๆที่เขาไม่ได้โดนวางยาแต่ภายในใจของยูคยอมในตอนนี้กลับต้องการคนตรงหน้ามากมายเหลือเกิน
“อ๊ะ!!!”
ยูคยอมไซร้ซอกคอขาวนั้นอย่างหนักหน่วง
อีกทั้งยังงับไปเต็มๆที่ซอกคอขาวนั้นอย่างหมั่นเขี้ยวจนทำให้เตนล์เผลอหลุดเสียงออกมาด้วยความเจ็บนิดหน่อย
“อ่ะ...อืมมมม”
ยูคยอมหันมาจูบปากของเตนล์อีกครั้งแต่ครั้งนี้ยูคยอมกลับจูบอย่างละมุนมากขึ้นกว่าเดิม
แล้วก็ยกสองมือขึ้นมาค่อยๆปลดกระดุมทีละเม็ดจนเห็นแผงอกขาวๆของคนตรงหน้า
“อ๊ะ!!!”
เตนล์เผลอเอนตัวโดยทันทีเมื่อนิ้วของยูคยอมนั้นสะกิดยอดอกของเขาอย่างถี่ๆและรัวๆราวกับปลุกเร้าอารมณ์ของเขาที่ตอนนี้ก็มีมากมายอยู่แล้ว
“สะ...เสียว!!!”
ยิ่งยูคยอมได้เห็นสีหน้าของเตนล์ในตอนนี้ที่แดงกำ
อีกทั้งเมื่อเขาขยับนิ้วอย่างรัวๆเตนล์ก็กัดปากตัวเองอย่างต้องการระบายความเสียวซ่าน
ซึ่งเมื่อยูคยอมได้เห็นสีหน้านั้นมันกลับทำให้เริ่มรู้สึกปวดหนึบๆที่แก่นของเขาอย่างทรมาน
ยูคยอมจูบเน้นๆที่รอบๆตัวของเตนล์ราวกับต้องการตีตราจองว่าเตนล์ได้เป็นของเขาแล้ว
“ตะ..ตรงนั้น”
เตนล์พูดด้วยเสียงสั่นๆเมื่อยูคยอมนั้นค่อยๆเลื่อนนิ้วมาที่กางเกงของเขาที่ตอนนี้มันคับแน่นไปหมดในความรู้สึกของเตนล์
“ผมขอนะ...”
ยูคยอมหันมากระซิบใกล้ๆหน้าของเตนล์อย่างขออนุญาตก่อน
ซึ่งเตนล์ก็พยักหน้าให้ด้วยหน้าแดงๆที่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของยา
หรือเป็นเพราะเขาเขินกันแน่
ยูคยอมรูดซิปกางเกงของเตนล์แล้วค่อยๆถอดกางเกงนั้นลงมาตามเรียวขาขาวนั้น
ทำให้ตอนนี้ทั้งตัวของเตนล์เหลือเพียงแต่อันเดอร์แวร์เพียงตัวเดียวที่เป็นปราการชิ้นสุดท้ายของเขา
ไม่รอช้า
ยูคยอมก็ค่อยๆยื่นมือมาถอดอันเดอร์แวร์ของเตนล์โดยทันที
และเมื่ออันเดอร์แวร์ของเตนล์ได้ถูกถอดออกไป ยูคยอมก็จ้องมองเตนล์อย่างเต็มตาอีกครั้ง
ร่างกายอันเปลือยเปล่าและอรชรราวกับผู้หญิงปรากฏอยู่ตรงหน้าของยูคยอม
‘น่ากิน....’
คำๆเดียวที่วนอยู่ในหัวของยูคยอมในตอนนี้
เมื่อยูคยอมได้เห็นว่าตอนนี้เตนล์กำลังเบนหน้าไปอีกทางอย่างอายๆไม่กล้าสบตา
มันยิ่งทำให้ยูคยอมมีอารมณ์ยิ่งกว่าเดิม
ยูคยอมเหงื่อแตกอย่างทรมานกับแก่นกายของเขาในตอนนี้ที่มันตึงคับแน่นไปหมด
“....”
ยูคยอมจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว
เขาต้องการคนตรงหน้า และต้องเป็นเตนล์เพียงคนเดียว
“อ๊ะ!!อ๊ะ!!!”
เตนล์เผลอครางออกมาอีกครั้งเมื่อยูคยอมยกมือมาจับแก่นกายของเขาแล้วสาวรูดอย่างถี่ๆและเร็วขึ้นเรื่อยๆ
จนทำให้เตนล์ครางออกมาอย่างเสียงดังโดยไม่อายอีกต่อไป
“อ๊ะ!!! ระ...เร็วไปแล้ว!!!”
เตนล์พูดออกมาอย่างสั่นๆ โดยที่มืออีกข้างของเขาในตอนนี้กำผ้าปูที่นอนอย่างแน่นราวกับต้องการระบายอารมณ์ของตัวเอง
“อ๊ะ!!!”
ยูคยอมเลื่อนหน้ามาที่แก่นกายของคนตรงหน้าแล้วก็จัดการอมแก่นกายของคนตรงหน้าอย่างไม่คิดรังเกียจ
“อ๊ะๆๆๆ”
ลิ้นและริมฝีปากช่วยกันทำหน้าที่ของมัน
และดูดเน้นๆแรงๆหลายๆทีจนทำให้เตนล์ครางออกมาอย่างดังด้วยความเสียวซ่าน
“อ๊ะ!! อ๊า!!!”
เตนล์ปล่อยน้ำรักออกมาจนเลอะเต็มปากของยูคยอม
ยูคยอมก็กลืนน้ำรักของคนตรงหน้าไปแล้วกลืนลงคออย่างไม่รังเกียจ
เตนล์มองภาพนั้นแล้วหน้าแดงอย่างอายๆ
เตนล์เมื่อได้ปลดปล่อยน้ำรักออกมาก็สบายตัว
แล้วสติก็เริ่มกลับมาเหมือนเดิม
แต่ที่ไม่เหมือนเดิมนั้นคือดูเหมือนว่ายูคยอมกลายเป็นคนที่ต้องการปลดปล่อยซะเอง
“ผมขอนะครับ”
“???”
เตนล์มองยูคยอมอย่างสงสัย
แต่ยังไม่ทันได้ถามอะไรทันใดนั้นยูคยอมก็จับเรียวขายาวของเตนล์ให้แยกออกจากกันโดยไม่คิดจะรอคำตอบ
“นะ...นายจะทำอะไร”
“....”
ยูคยอมไม่ได้ตอบอะไรแต่กลับขยับไปแทรกอยู่หว่างขาของเตนล์จนทำให้เตนล์เริ่มมีความรู้สึกกลัวๆ
“ผมชอบพี่นะ....”
ยูคยอมจูบหน้าผากของเตนล์อย่างอ่อนโยน
แต่เตนล์เมื่อได้ยินแบบนั้นก็ต้องอึ้งทำอะไรไม่ถูก ในหนึ่งก็ดีใจ
แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกผิดหวัง ผิดหวังที่ยูคยอมบอกรักคนอื่น แล้วยังมาบอกรักเขาอีก
ตอนนี้ภายในความคิดของเขาอยากจะผลักยูคยอมออกให้ไกล แต่ในใจกลับเรียกร้อง
“อ๊ะ!!!”
เตนล์ไม่รู้ตัวเลยว่าเขาได้ถูกพลิกตัวให้หันหลังแล้วกางขาออกเมื่อไหร่
รู้ตัวอีกทีนิ้วของยูคยอมก็ได้จ่ออยู่ที่ช่องรักของเขาแล้ว
“อ๊า!!!เจ็บ!!”
ยูคยอมเปิดช่องรักด้วยการสอดนิ้วเข้าไปก่อนจนเรียกเสียงครางให้เตนล์อย่างดังกว่าเดิม
“สะ....เสียว”
ตอนนี้ภายในหัวของเตนล์นั้นขาวโพลนไปหมด
“อ๊ะ!!!”
ยูคยอมสอดนิ้วมาอีกนิ้ว
ก่อนจะค่อยๆขยับนิ้วนั้นอย่างเบาๆราวกับกลัวว่าคนตรงหน้าจะแตกสลาย
“อ๊ะๆๆๆ!!!!”
เมื่อเห็นว่าร่างกายของเตนล์เริ่มปรับสภาพกับนิ้วของเขาได้แล้วนั้น
ยูคยอมก็ขยับนิ้วให้เร็วขึ้นกว่าเดิมจนเตนล์ครางออกมาด้วยเสียงกระเส้า
“ยะ...อย่านะ!!!”
เตนล์พูดออกมาด้วยเสียงสั่นๆเมื่อเห็นว่ายูคยอมถอนนิ้วออกไป
แต่กลับจับแก่นกายของยูคยอมมาจ่อไว้ที่ช่องรักของเขาแทน
“ไม่ต้องกลัวนะครับ
ผมจะทำให้นุ่มนวลที่สุด”
ยูคยอมจูบหน้าผากของเตนล์อย่างปลอบโยนอีกครั้ง
จนทำให้เตนล์เริ่มที่จะเอนอ่อนไปตามเขา
“ซี๊ด!!! เจ็บ!!!”
ยูคยอมจับแก่นกายของเขาแล้วกดแก่นกายให้เข้าไปในช่องรักสีหวานนั้นอย่างระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ให้เผลอทำร้ายคนตรงหน้าไปมากกว่านี้
“ละ...ลึกเกินไปแล้ว อ๊ะ!!!”
เตนล์เผลอยกมือขึ้นมาแล้วจิกข่วนที่หลังของยูคยอมด้วยความเสียวซ่านและเจ็บปวด
“อย่าเกรง”
ยูคยอมลูบและจูบหัวของเตนล์อย่างปลอบๆ
“กะ..ก็มันจะ..เจ็บ”
เตนล์บอกด้วยเสียงสั่นๆอย่างโกรธๆ
ยูคยอมจูบปากของเตนล์อีกครั้งแล้วมอบสัมผัสที่อ่อนโยนและสุขสม
‘ทั้งที่เจ็บปวดแต่ทำไมเขาถึงมีความสุขมากมายถึงขนาดนี้’ เตนล์คิดในใจอย่างล่องลอย
“อ๊ะ!!!”
เมื่อยูคยอมในเข้ามาในร่างกายของเตนล์แล้วนั้น
เขาก็ค่อยๆขยับสะโพกอย่างเร็วๆและถี่ๆ
“จะแตกแล้ว!!!”
“อ๊ะๆๆๆ อ๊า!!!”
เสียงครางของทั้งสองดังขึ้นพร้อมกัน ยูคยอมแตกเข้าไปในตัวของเตนล์จนทำให้ช่องรักสีหวานของเตนล์ในตอนนี้เต็มไปด้วยน้ำรักของยูคยอม
เมื่อยูคยอมได้ปลดปล่อยน้ำรักเข้าสู่ช่องรักสีหวานแล้วนั้นก็ทรุดตัวลงนอนข้างกายของเตนล์อย่างหมดแรง
แต่ก็ยังไม่วายดึงตัวเตนล์ให้เข้ามาซุกตัวอยู่ในอ้อมกอดของเขา
“ผมชอบพี่นะ”
ยูคยอมพูดขึ้นอีกครั้ง
แต่นั้นก็ยิ่งกลับทำให้เตนล์รู้สึกหนักใจ จริงๆแล้วเขาควรจะผลักยูคยอมไปตั้งแต่แรก
เพราะมันไม่ถูกต้องที่จะทำแบบนี้ แต่เขาก็ยังไม่ทำมัน ปล่อยให้อารมณ์ของตัวเองมาควบคุมจนทำให้เรื่องเลยเถิดมาจนถึงขนาดนี้
อย่าลืมเม้นกันด้วยนะจ๊ะ ที่ IG : @fic.got7.markbam.mb
