“ฉันจะทำให้นายรู้เองว่านายเป็นของๆฉัน”
มาร์คพูดเสร็จก็ระดมจูบแบมแบมไปทั่วตัวอีกครั้ง
“อ๊ะ!!!!!” มาร์คสะกิดเม็ดยอดอกสีหวานของแบมแบมอย่างรัวๆจนทำให้แบมแบมที่ตอนแรกพยายามจะกลั้นเสียงครางออกมา
แต่ก็กลั้นไม่อยู่เผลอครางออกมาอย่างเสียงดังจนทำให้มาร์คพอใจ
“นายเป็นของฉันคนเดียว!!!!”
มาร์คจูบแบมแบมอีกครั้ง พร้อมทั้งค่อยๆถอดกางเกงของแบมแบมอย่างเบาๆ
จนคนตัวเล็กรู้ตัวอีกทีกางเกงของเขาก็ได้หายไปไหนแล้วก็ไม่รู้
“อย่านะ!!!!!”
เมื่อแบมแบมเห็นว่ามาร์คกำลังจะกุมแก่นกายของเขา
“อ๊ะ!!!!
อ๊า!!”
แต่เหมือนเสียงของแบมแบมไม่ได้ทำให้มาร์คหยุดการกระทำนั้นแต่อย่างใด
มาร์คกลับชักรูดแกนกายนั้นอย่างเร็วๆถี่ๆจนทำให้แบมแบมควบคุมอารมณ์ของตัวเองไม่อยู่เผลอครางเสียงดังอย่างน่าอาย
“หึ เริ่มมีอารมณ์แล้วล่ะสิ”
มาร์คหัวเราะในลำคอ
“....”
แบมแบมกัดริมฝีปากไว้เพื่อไม่ให้ตัวเองเผลอครางอีกเป็นเด็ดขาด
“อ๊ะ!!!!”
มาร์คดูดปลายแก่นกายของคนตัวเล็กจนทำให้แบมแบมเผลอครางออกมาอีกครั้ง
มาร์คดูดเน้นๆและค่อยๆใช้ลิ้นเลียแก่นกายของแบมแบมอย่างไม่รังเกียจจนทำให้แบมแบมกลั้นเสียงครางไม่อยู่
เผลอครางไม่หยุด
“พะ....พอแล้ว อึก อ๊า!!!”
แบมแบมบิดเร้าด้วยความทรมานและเสียวซ่าน
“อ๊ะ!!! อ๊า พี่มาร์คพอเถอะ ผมขอร้อง อ๊ะ!!!”
เสียงครางของแบมแบมดังอย่างไม่หยุดจนทำให้มาร์คเริ่มมีอารมณ์และเริ่มไม่ไหวแล้วเหมือนกัน
ร่างสูงหันมาจัดการกับเสื้อผ้าของตัวเอง
“!!!!”
แบมแบมตกใจทันทีเมื่อเห็นแก่นกายของคนร่างสูงที่ตอนนี้มันกำลัพองโต
ราวกับเชิญชวนให้คนตัวเล็กได้สัมผัสมัน
“เลียมันสิ”
“อ๊ะ!!!”
มาร์คเผลอครางทันทีเมื่อลิ้นร้อนๆของแบมแบมสัมผัสกับแก่นกายของเขาอย่างกล้าๆกลัวๆแต่มันกลับกระตุ้นอารมณ์ของมาร์คได้ดีทีเดียว
“อ๊า!!!!”
มาร์คสะดุ้งตัวอีกครั้งเมื่อคนตัวเล็กที่กำลังเรียนรู้บทเรียนอยู่นั้นกลับเผลอทำร้ายเขาอย่างไม่รู้ตัว
เพราะฟันของคนตัวเล็กเผลอขูดเข้ากับแก่นกายของเขา
ทำเอามาร์คครางอย่างเสียงดังไม่ต่างจากแบมแบมเลยสักนิด
“อ๊า!!! ซี๊ดดดด!”
เมื่อคนตัวเล็กเริ่มเรียนรู้ได้ดีขึ้นก็ดูดเน้นๆเหมือนที่มาร์คได้ทำกับคนตัวเล็กไว้
จนทำให้มาร์คร้องครางอย่างไม่หยุด
“อ๊ะ!!!!”
มาร์คลุกขึ้นแกะปลั๊กที่มัดแขนแบมแบมอยู่ให้เป็นอิสระ
จนคนตัวเล็กล้มตัวนอนบนเตียงอย่างอ่อนแรง
“บทลงโทษของนายยังไม่จบนะ”
มาร์คพลิกตัวแบมแบมให้หันหลังแล้วจับขาของแบมแบมให้แยกออกจากกัน
“!!!!”
แบมแบมตกใจเมื่อเห็นว่ามาร์คกำลังจะทำอะไรตน
“อย่านะครับพี่มาร์ค!!!!!!”
“นายเป็นคนของฉัน ใครที่มายุ่งกับนาย
ฉันจะฆ่ามันให้หมด!!!!”
“อ๊ะ!!!!”
แบมแบมที่กำลังตกอยู่ในห้วงความคิดของตัวเองก็ต้องเผลอครางออกมาอีกครั้งเมื่อมาร์คก้มลงเลียที่ช่องรักของแบมแบมอย่างหื่นกระหาย
“อึก!!!!!”
แบมแบมกัดริมฝีปากล่วงของตัวเองอย่างแรงเพื่อระบายความเจ็บที่มาร์คใช้นิ้วสอดเข้าไปในช่องรักของแบมแบม
และค่อยๆขยับนิ้ว
“โอ๊ย!!!!!
เจ็บ!!!!!”
แบมแบมที่ตอนนี้ใบหน้านั้นเต็มไปด้วยรอยน้ำตาเพราะความเจ็บราวกับมีคนมาฉีกเนื้อของเขาออกเป็นชิ้นๆ
มาร์คเมื่อเห็นใบหน้านั้นก็อดที่จะจูบประกบปากกับแบมแบมอีกครั้ง
แต่ครั้งนี้มันช่างอ่อนโยนกว่าตอนแรกที่เขาทำ มันอ่อนโยนมากที่สุดเท่าที่แบมแบมเคยเจอมา
มาร์คจูบแบมแบมเพื่อปลอบโยนคนตัวเล็ก
“ทนอีกนิดนะ”
มาร์คกระซิบใกล้ๆหูของแบมแบมอีกครั้ง
จนทำให้แบมแบมตกใจนิดหน่อยกับปฏิกิริยาของคนตรงหน้าที่เปลี่ยนไป
จากร้อนแรงจนแทบมอดไหม้เขากลับกลายเป็นอ่อนโยนและนุ่มนวล
มาร์คค่อยๆขยับนิ้วจนแน่ใจแล้วว่าแบมแบมพร้อมแล้วนั้นก็ถอดนิ้วออกจากช่องรักของแบมแบม
แล้วก็จับแก่นกายใหญ่ของตัวเองจ่อไว้ที่ทางรักของคนตัวเล็ก
แล้วค่อยๆสอดมันเข้าไปในช่องรักของแบมแบม
“อ๊ะ!!!!
ไม่เอาแล้ว ฮื้อ เอามันออกไป ฮื้อ อ๊ะ!!!”
แบมแบมที่ร้องไห้เพราะความเจ็บ
และพยายามขยับตัวหนีมาร์ค แต่ยิ่งขยับตัวมากเท่าไหร่ก็ยิ่งเจ็บสะโพกมากเท่านั้นทำให้แบมแบมหยุดดิ้นแล้วได้แต่ร้องไห้ออกมา
“อ๊ะ!!!!
นายนี้แน่นจริงๆนะ ตอดรัดฉันเกินไปแล้วนะ อ๊า!!!!”
มาร์คครางออกมาด้วยความเสียว
“อ๊ะ!!!!
”
“ผ่อนคลายหน่อยสิคนดี”
มาร์คที่เห็นว่านี้เป็นครั้งแรกของคนตัวเล็ก
เขาไม่อยากสร้างความทรงจำที่เลวร้ายให้กับคนตัวเล็ก
มาร์คจูบขมับของแบมแบมอย่างปลอบขวัญ
“อ๊ะ!!!!
ลึกไปแล้วนะ!!!!”
มาร์คเมื่อเห็นว่าแบมแบมผ่อนคลายก็ค่อยๆดันแก่นกายของตัวเองเข้าไปจนสุดทำเอาแบมแบมครางอย่างไม่เป็นภาษา
“อ๊ะ!! อ๊ะ”
มาร์คค่อยๆขยับสะโพกทีละนิด
“อืม อ๊ะ อ๊า!!!”
เสียงกระเซ่าของคนตัวเล็กดังขึ้นอย่างไม่หยุด
เมื่อคนร่างสูงเริ่มขยับสะโพกแรงยิ่งขึ้น
“อืม”
มาร์คจูบริมฝีปากแบมแบมอีกครั้งอย่างนุ่มนวล
พลางชักรูดแก่นกายของคนตัวเล็กอย่างแรง
“อ๊า!!!!”
มาร์คกระตุกตัวเกรงสองสามทีก่อนจะปลดปล่อยน้ำรักออกมาภายในช่องรักของคนตัวเล็ก
“อ๊า!!!!”
แบมแบมจิกไหล่มาร์คแน่นพร้อมปลดปล่อยน้ำรักไม่ต่างจากคนร่างสูง
พอได้ปลดปล่อยออกไปคนตัวเล็กก็แทบจะไร้เรี่ยวแรงลงไปในทันที
“หลับซะนะ”
มาร์คเห็นใบหน้าหวานที่ตอนนี้เต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อจากกิจกรรมที่พึ่งทำไปก็อดไม่ได้ที่จะกอดคนตัวเล็กให้ซบอกของเขา
แล้วทั้งคู่ก็พากันเข้าสู่ห้วงนิทราอีกครั้ง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น